Een aantal jaren terug keek je er naar uit, een nieuwe softwareversie van een programma. Naar nieuwe features, een mooiere interface. Nu? … nu is er terughoudendheid. Eerst zien dan maar eens kijken. Softwarebedrijven hebben de neiging de basis van het pakket uit het oog te verliezen en het vol te proppen met wazige nieuwe handigheden. “Unieke features” moeten het verschil maken met de concurrentie. Aan mijn wens als gebruiker, om de uitwisseling tussen softwarepakketten beter te stroomlijnen wordt zelden of nooit gehoor gegeven. Sterker nog: softwarebedrijven proberen meer en meer een afhankelijkheid te creëren om gebruikers aan zich te kunnen binden (… vaak met averechts effect). Exportfuncties worden gereduceerd en het importeren van een file in een concurrerend pakket leidt eigenlijk nooit tot het gewenste resultaat. Je zult er dan nog flink mee aan de slag moeten.
Naast de 101 mogelijkheden van het programma, doet meestal de functie die jij wilt gebruiken net niet dat wat je wilt. Overstappen is vaak geen optie en zoeken naar de juiste functionaliteit in een ander softwarepakket een drama. Maar gelukkig is er nog de “third-party plug-in”. Een stukje software dat gedoogsteun geeft aan de basisfuncties van het programma, het verder met rust laat … maar uitdiept waar jij het wilt. … En hier loopt de parallel met de politiek van nu even spaak.
Afgelopen week twitterden Alexander Pechtold en Femke Halsema nog vrolijk over het spoorwegmuseum (waar ook Emile Roemer te vinden was). Twee politici, pratend over treintjes, die net de boot hebben gemist. O, was links maar zo eensgezind als in het bepalen van een familie-uitje. Links heeft zich teveel laten leiden door de waan van het debat en teveel geleden onder de linkse “intellectuele” media. De discussies in de media, over strategieën en standpunten, hebben voor een overkill gezorgd bij het merendeel van de linkse kiezer. Met dank aan PvdA’er Rottenberg. De politiek in het algemeen heeft zijn standpunten afgestemd op die van de PVV, de “third-party plug-in”. Het continu aftasten en rekening houden met, heeft het debat vertroebeld en de uiteindelijke uitslag van de verkiezingen beïnvloed.
Deze verkiezingen ging het om breekpunten of het vermogen om Wilders buitenspel te zetten. Over wie het beste kon pareren en zijn eigen standpunten multi-interpretabel kon vertalen. Een kapitale fout als het gaat om het behoud van een gezond politiek klimaat. Het ging (gaat) om geloofwaardigheid en transparantie van de politieke partijen an sich. Maar men heeft zich laten misleiden door de PVV en de prijs daarvoor betaald. De software is inconsistent gebleken en de gebruiker heeft aangegeven behoefte te hebben aan de “third-party plug-in”. Is dit de politiek te verwijten? Ja, natuurlijk. Er is onvoldoende gefocust op de kiezer in relatie tot het partijprogramma, er is onvoldoende op geanticipeerd.
De PVV blijft, dat staat wel vast. Het ageren op een plug-in maakt hem namelijk niet overbodig. Daar is meer voor nodig. Het aantal linkse partijen zal moeten worden gereduceerd om de politieke balans te herstellen. Zij zullen de krampachtige differentiatie zelf een halt toe moeten roepen.
