Of ik hem goed kende? Nee. Of ik een beeld van hem had? Ja, ingekleurd door zijn vrouw, mijn collega, zoals vrouwen over mannen kunnen praten in hun afwezigheid (wat overigens niet veel verschilt van hoe mannen over vrouwen praten, in hun bijzijn). Op die manier passeerde hij regelmatig de revue en dat zal ook zo blijven.

Ik kan mij nog goed de house warming herinneren in Ohne, Duitsland. In tweed colbert gekleed werd een ieder door M. ontvangen … gemoedelijk en sympathiek. Er zou gebarbecued gaan worden. Alleen is barbecueën in Duitsland van een andere orde dan in Nederland. Dit was M. zijn terrein:

“Nederlanders weten twee dingen niet!  Hoe ze moeten barbecueën en hoe ze bier moeten brouwen.”

Het bewijs daarvan werd volgens M. die dag gepresenteerd.  Een goeie dag was het, met inderdaad perfect vlees en Duits bier. Van barbecueën weten wij inderdaad niets, van het bier … ach, smaken verschillen.

M. sprak beter Nederlands dan Rudi Carrell Duits maar verdiende het om in het Duits te worden aangesproken. Zo was hij, een innemende Duitser met gevoel voor humor en zelfspot. Ik weet niet hoe oud hij geworden is … is dat erg? Nee, het gaat hier niet om de feitjes maar om het feit dat!