Ik loop de gang uit richting het toilet. De wetenschap wat zich achter de deur van het toilet kan afspelen baart mij elke keer weer zorgen. Hoeveel kijkers zouden zich dit keer weer ophouden in die kleine ruimte? Een schoonmaaktrolley barricadeert de ingang van het toilet … er wordt schoongemaakt. Mijn toiletbezoek moet nog even wachten.
Vroeger was een toilethandeling één die routinematige verliep. Immers, de gulp van een spijkerbroek was uitgevoerd als rits en een onderbroek hadden een niet te missen rechtse insteek. Na het omlaag halen van het sluitplaatje was een simpele zijdelingse beweging, gevolgd door een halve draai met de wijsvinger*, voldoende om naar buiten te brengen wat bij een urinoirbezoek naar buiten gebracht moet worden.
Vandaag de dag is het allemaal minder voor de hand liggend. Althans, voor de man die zich modebewust wil voordoen en de nieuwste modellen spijkerbroeken en ondermode wil dragen. Waar eerder de standaard Hema-onderbroek nog voldeed, heeft zij na de derde emancipatiegolf besloten van hem een pronkstuk te maken, een vriendinnending: “Hij is van mij en wat ziet hij er goed uit!” Van hippe kleren in trendy kleuren tot strak gemodelleerde onderbroeken met pijpjes en bloemmotief. Tijdens de aanschaf van een nieuwe spijkerbroek word ik dan ook steevast gevraagd even rond te draaien. Van alle kanten wordt de passing geïnspecteerd en gekeurd door E. “Ja, mooie kont!” volgt er dan. Enigszins gevleid schik ik me in haar oordeel en vergeet ik alleen, na haar opmerking over de achterkant, over de voorkant na te denken … de gulp. Het niet beoordelen ervan kan namelijk verstrekkende gevolgen hebben.
Het is maar zelden dat de broek van tegenwoordig nog een juiste knoopzetting heeft. De 3 knopen van de gulp vragen namelijk om een precieze zetting waarbij de positie van de bovenste en de onderste knoop het meest bepalend zijn. Meestal zijn deze te dicht ten opzichte van de middelste geplaatst wat een makkelijke doorgang tot net achter de knoop bemoeilijkt. Ook als de totale gulphoogte te krap bemeten is , leidt dit tot een ontoegankelijke onderste knoop. Juist die zorgt (samen met de middelste) voor de benodigde ruimte en de daaruit volgende bewegingsvrijheid. Als daarnaast ook nog eens het knoopsgat in de stugge stof aan de kleine kant is, begint er een gemartel van jewelste. Nee, dames, het is niet te vergelijken met de bh-sluiting die na enige oefening vlot en stijlvol te openen is. Het betreft hier een dagelijkse ergernis die leidt tot verzwikte vingers en beknelde plasbuizen. Om dan nog maar te zwijgen over de volgende stap: na toegang te hebben verschaft tot hetgeen zich achter de jeans veborgen houdt, is het zoeken naar de insteek. Want … welk type onderbroek hadden we vanmorgen ook alweer aangetrokken? Was het die met de linker, rechter of met boveninsteek? Had de slip überhaupt wel een insteek?
Afgelopen week stond ik in een toilet met muurvullende poster achter het urinoir. Het zijn posters als deze die ons mannen onzeker maken. Niet vanwege de maatvoering, zoals de poster suggereert, maar vanwege het idee dat er meegekeken wordt. Wij staan het liefst alleen voor een urinoir. Niet voor niets zal een man zover mogelijk verwijderd van een medetoiletgast zijn urinoir uitzoeken. … Wij hebben niet voor niets het schaamschot uitgevonden!
De barricade is inmiddels opgeheven. Het toilet is weer vrij. De knopen van mijn spijkerbroek gaan gelukkig soepel los. De man naast mij heeft duidelijk meer moeite om het geheel operationeel te krijgen. Heupwiegend van links naar rechts en dan weer wat naar achteren hurkend word getracht zijn broek te ontsluiten. Hij faalt en grijpt naar zijn laatste redmiddel: het losmaken van de riem en het openen van de broekknoop. Onterend, maar o zo begrijpelijk. Even is het stil … dan, bij het eerste geklater in het urinoir zakt de spijkerbroek tot op zijn knieën. Een hartgrondig vloek volgt. Begripvol richt ik mij tot hem:
“Nieuwe slip?” vraag ik.
“Nee, nieuwe spijkerbroek.”
“Ah, balen man!”
*) Gebruikte technieken zijn zeer persoonlijk en kunnen dus per individu afwijken.
GEWELDIG!!!!!!….verslik me bijna in mijn boterham. Je hebt je roeping gemist.
haha je bent echt goed in verhaal en boekjes schrijven!!!
Stop toch met dat saaie gedoe bij…….en ga voor een leuke krant schrijven,komt er tenminste nog wat in te staan waar een mens om kan lachen!!!!! Een dag niet gelachen is……. kus je schoonzusje.
Ik SLUIT me volledig aan bij de vorige 2 reacties, geweldig! En nog leerzaam ook. Ik zal er de volgende keer aan denken als ik een broek voor mijn echtgenoot uitzoek, bijpassend natuurlijk!