Anders dan de titel doet vermoeden gaat deze blog niet over zwangerschappen. Het Engelse woord voor ‘zwanger’ ligt bij de meeste mensen waarschijnlijk voor in de cortex, terwijl het Nederlandse woord ‘pregnant’ de hersenen nooit heeft bereikt. Ik kan het ze niet kwalijk nemen. De Nederlandse taal vervlakt en wordt waar nodig opgevuld door taalvernieuwingen die vaak op het Engels zijn gebaseerd. Het is nu eenmaal zo. De motor hierachter is de aanstormende jeugd waar mijn kinderen deel van uitmaken. Zo zie ik dagelijks de ‘nieuwe turbotaal‘ aan mij voorbij trekken. Maar daar waar ik eerder geërgerd kon reageren op niet-Nederlands taalgebruik, probeer ik nu zelfs af en toe aan te haken.

Het is één van de twee kenmerken van de nu opgroeiende generatie en bepaalt in hoge mate de mondelinge uitdrukkingvaardigheid. Waarom zou je als tiener ook zoeken naar het Nederlandse woord als je het Engelse voorin je hippocampus ligt. Alleen – het tweede kenmerk – … waarom moet dit allemaal zo hard, met grote amplitude, fortissimo! Aangewakkerd door tv-series als Nickelodeon en Cartoon network of Vloggers als Enzo Knol en StukTV, wordt elke zin met opgeschroefd volume en vaak botte (quasi) gevatte oneliners de beeldbuis uit geslingerd. Of beter gezegd: van het tabletscherm gestreamd! Het laat zich in ieder geval vertalen in een nieuwe wijze van communicatie tussen alles en iedereen. Wat niet binnen dat kader past is ‘fail’. En alles wat een bijdrage kan leveren aan het ondermijnen van mijn ouderlijk gezag, is ‘chill’. Nee, … de periode dat er nog bijgestuurd kon worden lijkt langzaamaan te vervagen. Zeker bij M! Haar puberteit is met bijna 12 op de teller dik vet begonnen.

Afgelopen week echter ontstond er een sprankje hoop toen ik het woord ‘faal’ uit haar mond hoorde. Het idee dat er een hype gaande zou zijn door alle Engelse krachtwoorden te vervangen voor de Nederlandse equivalenten, noopte tot verder onderzoek.
+ “Hey, verstond ik je nou goed? Een Nederlands woord in plaats van het Engelse ‘fail’?
– “Duhu, chill pap, ‘fail’ is echt niet meer, zo 2014! … Thinking!”
Het sprankje verdween nog voordat het zichtbaar werd. Neergeslagen door een meervoudig Engelstalig overwicht. M. dook weer in haar tablet. Koptelefoon op. Youtube checkend. Want Enzo is zó heilig.

Want alles is tegenwoordig ook ‘heilig’. Met andere woorden: ‘heilig’ is alles wat niet ‘faal’ is. Daartussenin zweeft ergens ‘chill’. Ik probeer het allemaal te volgen maar begrijpen doe ik het maar deels. Daarom spot ik er af en toe mee. Trek het in het absurde door ze een spiegel voor te houden. Of om wat meer informatie te krijgen over wanneer je welk woord nu in welke context moet gebruiken. Soms lukt dat. Maar meestal niet.
+ “Dus alles is nu ‘heilig’?”
– “Yep.”
+ “Zo … vet heilig man! Of … omdat ‘goed’ een ander woord is voor ‘vet’, kun je ook zeggen ‘ Zo … goed heilig man’ . Toch?”
– “Pap!”
+ “Dus alles is Sinterklaas.”
– “PAHAPP! Ik zit Brugklas te kijken. Effe niet nu!”
+ “O, ik dacht dat je aan het Enzoën was.”
– “Ja ook, … maar ik kijk ook tv.”
+ “Ik wilde hem net op een andere zender zetten. Brugklas is wel zo ‘faal’ om maar even met jouw woorden te spreken. Echt zó vet slecht, slechter is er op dit moment niet op tv.”
– Ja hallo! Dat JIJ dat niet leuk vindt, duhu! Nou, dan zet ik hem wel op een andere zender als je dat zo graag wilt. TLC of zo.”
Ik dacht de gok wel te kunnen nemen. Erger dan Brugklas kan immers niet.
+ “Prima, alles beter dan dit”, gooi ik er nog even achteraan.

De zenderwisseling duurt welgeteld 5 seconden. Onderin beeld verschijnt de zenderinformatie: My Teen is Pregnant and So am I.
+ “Godvr”, al bij het eerste shot reikt mijn hand naar de afstandsbediening.
-“Jaha, het kan dus wél erger. Toch maar Brugklas, pap?!”
Met de winst op zak zapt ze weer terug. Die blik ga ik de komende periode wel vaker tegenkomen. Maar ach … zolang ze nog ‘pap’ tegen mij zegt …