“Jouw ring bevindt zich op een plek die deze nog even geheim wil houden”, zo vertelde mijn vrouw. Ik voelde mij enigszins betrapt. “Je hebt hem ook eigenlijk nooit meer om en daar baal daar ik best van”, ging ze verder. Het klopte dat ik al geruime tijd mijn trouwring niet droeg. Nu komt het zelden voor dat ik iets kwijt ben, en behoed ik mij ook van deze teleurstelling door het zoeken ernaar zo lang mogelijk uit te stellen. Vaak komt het item na enige tijd vanzelf weer boven drijven. Het enige verschil met nu was dat zij waarschijnlijk al had gezocht … en tevergeefs.
Het was het sluitstuk van de ochtend die verre van harmonieus verliep. E. gaf namelijk aan – nog voor mijn eerste bak koffie – dat ze een meeting had in Utrecht en pas om half 12 zou vertrekken. Daar ging mijn vrije ouderschapsochtend waar ik de laatste jaren zo verknocht aan ben geraakt. Ik kon het niet laten om haar dat duidelijk te maken, met als gevolg dat er van gezelligheid geen sprake meer was. E. vertrok naar boven om mij vooral niet tot last te zijn. Ik zette, om haar vooral boven te laten, een cd van Underworld op.
Na een uurtje kwam ze weer naar beneden: “Goed, ik ga maar. Dan heb ik tenminste nog even tijd om bij Scapa binnen te lopen.”
“Moet je zeker doen … ik bedoel … even bij Scapa binnen lopen.”
Mijn aanpak van de ochtend verdiende geen schoonheidsprijs, maar de gecreëerde situatie bood wel perspectief.
Om 11 uur ontving ik haar eerste sms, ze was bij Scapa geweest:
E: Vette jas gezien!!! Ga straks terug … jas wel andere kleur dan bruin (op foto) … Kijk anders nog ff op de site van Scapa.
M: Ik zie heel veel mooie jassen in een 164 blz tellende catalogus. Weet niet welke je bedoelt. Succes straks.
E: Huh? Glossy in de papierkliko staat ie in. Vrouw staat voor strobalen. Kijk nog ff. (prijs klopt niet)
M: Pittig, heb jij zoveel verjaardagsgeld ;-) Zelfs voor de helft van de prijs heb ik een Asus Tablet ;-) pfoe hé.
En daar was het mij nu om te doen. Ik wilde een tablet! Maar zoals bij elke computergerelateerde aanschaf moest ook dit eerst lange tijd in de week. Om het proces te versnellen had ik bedacht haar richting een emotie-aankoop te leiden. En zoals dat bij de meeste vrouwen werkt, ontstaan die bij een gevoel van onbehagen. De dag voorafgaande aan dit voorval had E. mij de jas in de brochure al laten zien. Ze zou, als ze tijd had voor de meeting nog even langs Scapa. Het uitdenken hoe ze hier voldoende tijd voor zou krijgen kostte niet veel moeite. De vermeend zoekgeraakte trouwring … was een niet-geregisseerde bonus.
E: Zei al: prijs klopt niet! Is nu € 350,-. Nog steeds veel. Wel een vette jas!!!
M: Precies het bedrag van een Asus Tablet. Koop ik die! Hoef jij je niet bezwaard te voelen bij zo’n dure jas! En ja, hij is erg mooi!
E: Kwaliteit tweedwol doet ’t ‘m en snit. Maar wel groot bedrag … pffoeh. Gelukkig geen jas voor 1 winter.
M: You only live once girl.
Bij thuiskomst werd de jas geshowd. Een mooie jas, ik kan niet anders zeggen, maar haar vraag of ik de tablet al had besteld was mooier. “Nee, nog niet”, antwoordde ik, de euforie onderdrukkend, “misschien dat ik dat straks nog even doe.”
P.S. De volgende dag vond ik mijn trouwring in de sieradenlade, ze had er overheen gekeken. Je zult begrijpen dat ik die voorlopig niet meer af doe nu de tablet is aangeschaft.
Ja.. Martin, het vergt enige politieke manoeuvres, maar dan kom je dr ook wel..Geniaal!!!! Helaas is mij vrouw al blij met een hebbedingetje bij de Action, om hier en mediaplayer oid tegenover te zetten gaat denk ik niet lukken. Tot zondag… je kun je nog een paar dagen hierop voorbereiden….